Op een dag zag ik in Iowa City, in het midden van Midwest Amerika, een advertentie voor een „Dancers Nightclub“. Naast de gebruikelijke stal van veertien dansers was er een nieuwe striptease ster Candee Apples, gefactureerd als „The Best Chest in the West“. Welnu, als we het als ons lot beschouwen om de Piramides te zien of om de paus eens in zijn leven te ontmoeten, dan leken de beste kisten even belangrijk. Dus, ik ging ervoor met mijn collega-schrijvers.
In Europa liggen de stripclubs meestal in het centrum van een stad, maar deze Amerikaanse lag aan de rand van de stad tussen wat twee vervallen opslaggebouwen. Van buitenaf, en trouwens ook van binnenuit, zag het er niet erg exclusief uit. De toegang was goedkoop en de drankjes waren niet duurder dan in een gewone bar. Je zou zelfs kunnen biljarten tijdens de pauzes tussen de dansen door. En dat was het. Een paar schemerige lichtjes verbergen hoe armzalig de plaats werkelijk was. En natuurlijk was er de mega-decibelmuziek. We kunnen beginnen.
De meisjes – de reden voor al het andere – waren een interessante mix van leeftijden en lichaamscontouren. Ze deden vijf of tien minuten stints op het podium. Elk bracht haar eigen muziek mee naar de DJ om haar charme en lokvogels te benadrukken – als ze die had, wat niet altijd het geval was. Een G-string bedekte het enige wat tot de verbeelding sprak aan het einde van elke dans.
Candee Apples, de ster van de avond, was niet groot, maar ze was perfect gebouwd. En als de ster, had ze een mooier kostuum om op te stijgen. Hoewel haar dansroutine kort was, werd het podium geringd met klanten aan wie Candee iets extra’s aanbood. In tegenstelling tot de andere meisjes, leverde ze geen off-stage diensten. Maar ze deed iets speciaals. In plaats van een rekening onder haar G-string te laten glijden, nam ze hem in haar handen, vouwde hem op en legde hem op de neus van de klant. Dan zou ze het in haar decolleté tillen door in haar borsten te knijpen. Effectief, elegant en snel. In een paar minuten was haar kousenband bekleed met dollarbiljetten.
Ik moet bekennen dat ik de kans niet kon weerstaan om de mooiste borsten in het westen een dollarbiljet uit mijn bolvormige neus te laten wrikken. Het was echt een ervaring van je leven – alsof je geknuffeld wordt door een moeder, die iets groots, zacht en aromatisch tegen je ogen drukt. Je bent armer door een dollarbiljet, maar rijker voor de ervaring.
Na haar show verkocht Candy haar foto’s en was ze bereid om, tegen betaling, halfnaakt op schoot te gaan zitten voor een foto. Dit kan nuttig zijn voor het veroorzaken van afgunst onder je vrienden of het geven van je vrouw bewijs in een echtscheidingsactie. Ik was niet geïnteresseerd in dit specifieke aanbod, maar ik wilde wel meer over haar weten. Een schrijver moet onderzoek doen.
Ik stelde mezelf voor. Candy was vrij vriendelijk, maar ze keek lang naar mijn visitekaartje. Toen, heel spontaan, riep ze uit, „Slowakije! We zijn bijna landgenoten. Mijn naam is Halyna; ik kom oorspronkelijk uit Oekraïne.“
Ja, het is waar, mijn vrienden. De beste kist in het Westen komt eigenlijk uit het Oosten!
Gustáv Murín
This travel story is published in book available at Amazon.
